Hoi iedereen,

Ik ben een beetje lui geweest in het updaten van mijn blog, maar ik had niet echt toegang tot het internet en ook niet zoveel tijd. Daarom zal ik nu mijn best doen om zo goed mogelijk de voorbije week samen te vatten want ik heb veeeeeeeel te vertellen!

Ik draai de klok eventjes terug naar vorige week donderdag waar we met chickenbuses naar Panajachel trokken. Die chickenbusses zijn iets speciaals: ze lijken een beetje op van die Amerikaanse schoolbussen maar van buiten zijn ze heel gepimped met vlammen en kleurtjes enzo, heel hip eigenlijk. Binnenin is het zoals een oude schoolbus met zitjes voor twee. Alleen, die chickenbuses zijn nooit vol, ze blijven er mensen bijproppen zodat je op een bepaald moment op elke stoel drie mensen hebt en je eigenlijk helemaal niet meer kunt bewegen. De meeste toeristen vrezen dan ook altijd een beetje voor de chickenbuses maar de onze was mega cool. Er was muziek en wij waren allemaal uit volle borst aan het meezingen. De locals wisten niet wat hen overkwam :). Wie op facebook zit, kan een filmpje zien waar ik in getagged ben waar we allemaal uit volle borst meezingen. Het was zeker een leuke ervaring!

Onderweg naar Panajachel zijn we gestopt in Chichicastenango. Dat is een dorpje waar we heel veel kleine marktjes hebben met souvenirs. Ze zijn redelijk pushy en je moet hard onderhandelen voor een goeie prijs, maar ik heb toch enkele mooie souvenirs kunnen kopen.
Die dag was het trouwens Frederik (van Zweden) zijn verjaardag en we hadden besloten om in het hotel een Mayan theme party te houden. Iedereen moest dus in thema verkleed zijn. Ik heb een Guatemalan bloesje gekocht.
Het feestje was echt de max. Er was een grote ruimte op het dak van het hotel met uitzicht op de vulkanen. Pintjes, tequilashots, vodka, pizza besteld en taart, het was echt superleuk!!

De volgende dag hadden we dan wat tijd om rond te lopen in Panajachel vooraleer we dan met een bootje naar San Juan La Laguna trokken voor onze homestay. Ik heb trouwens een henna laten zetten van een vogeltje in mijn nek, een tattoo waarvan ik denk dat ik hem echt zal laten zetten (foto op facebook).
In San Juan La Laguna hebben we eerst met de groep het dorpje verkend vooraleer we opgesplitst werden om naar onze families te gaan. Ik was in een groepje met Sarah (want jongens en meisjes mogen toch niet samen slapen) en Selena (een meisje uit Zwitserland die ook redelijk goed Spaans kan, dus dat was meegenomen). We werden opgevangen door een heel lief gezin met mega koddige kindjes. We hadden enkele cadeautjes gekocht en ze waren heel blij. Het was wel een beetje wennen want Guatemala is toch een derde wereld land en de kloof is dan ook redelijk groot. Onze kamer viel best mee, maar alles was heel basic,je moet je dus echt geen luxe voorstellen. Het eten was lekker, we kregen kip met rijst en tortillas (die we ook zelf mochten maken). Ze hadden trouwens speciaal voor ons een haan geslacht (sorry voor de dierenliefhebbers onder ons) dus dat was eigenlijk wel een heel mooi gebaar. En ik heb mijn Spaans weer goed kunnen oefenen, het begint toch al een beetje te lukken :).
's Nachts hebben we wel geen oog dicht gedaan omdat er zoveel lawaai op de straat was en het nu ook niet zo comfortabel was. Maar al bij al was het een positieve ervaring en ben ik blij dat ik het het meegemaakt, hoewel het nu niet iets is dat ik elke week zou willen doen.

's Ochtends moesten we dan toch heel vroeg opstaan omdat we een wandeling deden waar we de zonsopgang konden zien vanop een heuvel, echt heel mooi. Het was een prachtig uitzicht en zeker de moeite om er zo vroeg voor op te staan. Daarna zijn we met het bootje terug naar Panajachel geweest, hebben we er ontbeten en zijn we met een busje terug naar Antigua gereden. In Antigua hebben we niet zoveel meer gedaan omdat we al redelijk veel gezien hadden van de stad, maar ik blijft het er fijn vinden. Het was trouwens de laatste dag van de trip en dus ook het laatste avondmaal waar we afscheid moesten nemen van vier mensen. Sarah en Jon stopten normaal ook met de trip, maar omdat ze nog enkele extra dagen hadden, zijn ze nog twee dagen meegeweest met ons naar Honduras.

Zondag hebben Liz en ik in de voormiddag nog een lesje salsa gevolgd bij Martin, de salsa leraar van de vorige keer. Het was echt superleuk en we hebben heel veel gezien. Liz danst namelijk ook en we konden de pasjes dus vrij snel oppikken. Ik ben blij dat ik nog een extra les heb gedaan en zo kon ik ook eens salsa dansen met een zeer ervaren instructeur (en ik denk trouwens dat hij wel een boontje voor mij had) ;).
Over de middag moesten we dan van hotel veranderen waar we ook de nieuwe mensen van onze groep zouden leren kennen. Er zijn dus zes mensen weg en zes nieuwe bijgekomen, de overige negen bleven dezelfde en ook Chrysta onze gids is gelukkig nog altijd bij ons.
Het is best raar om zo in het midden van je trip afscheid te moeten nemen van mensen die je ondertussen gewoon bent en nieuwe mensen in je groep te moeten ontvangen. Ik heb er toch wel wat moeite mee maar ik doe mijn best.

Maandag zijn we dan richting Copan, Honduras vertrokken. Het was een hele dag op de bus en ook het klimaat werd terug heet en plakkerig (in Antigua was het aangenaam warm maar niet vochtig omdat het redelijk hoog gelegen is, nu is het terug tropisch warm). In Copan zijn we 's avonds gaan eten in een restaurant uitgebaat door een Belg. Ik heb eventjes met hem gebabbeld en het was wel leuk om nog eens Nederlands te kunnen praten :p.

De volgende dag zijn we dan met een groepje naar de Copan Ruines gaan kijken. We zijn we eerst een beetje te ver gewandeld waardoor we een heel stuk terug moesten keren (mind you, de jongens namen de leiding.. ehum!) :p.
De ruines waren mooi maar ondertussen hebben we er al veel gezien dus heel speciaal is het niet meer, maar het was wel een leuke voormiddag. We zijn dan teruggekeerd met Tuk Tuks (brommertjes waar je met drie vanachter kan zitten) en ze hebben elkaar geraced tot aan ons hotel hihi.
In de namiddag zijn we naar de hot springs geweest. Natuurlijk warme baden (maar echt superwarm, zeker 45 graden ofzo) en konden we wat relaxen. Er was ook een bad waar je je kon insmeren met modder, dus dat was ook leuk. Bij de hot springs hebben ze dan eten voor ons klaargemaakt (bbq mmmm) en omdat het Jon en Sarahs laatste avond was, hadden ze een pinata gekocht voor Chrysta onze gids (een inside joke tijdens onze trip) :p. Het was echt grappig en leuk, tot er plots een tiental kinderen kwamen en al onze snoepjes uit de pinata namen! Ze hebben wel happy bday gezongen voor Chrysta terwijl het helemaal haar verjaardag niet was, dus dat was best wel grappig :).
's Avonds zijn we met een paar nog een heel eind opgebleven bij Jon en Sarah omdat het hun laatste avond was en het was nog supergezellig.

De volgende ochtend (gisteren, woensdag dus) moesten we al om 5.45 uu vertrekken richting Roatan. Jon en Sarah hadden zelf ook hun vervoer terug naar Antigua om 6 uur dus waren ze ook al op om afscheid te nemen. Voor mij was het echt moeilijk en ik heb veel geweend. Het gebeurt niet veel dat je vanaf dag een zo goed overeen komt met iemand en zij waren echt mijn beste vriendjes op de trip (samen met Liz die gelukkig wel nog mee is nu). Ik heb het nog steeds moeilijk met hun vertrek en als ik er aan denk, schiet mijn gemoed weer vol, maar ik weet ook wel dat dit een deel is van het reizen. Alleen is het een deel waar ik echt niet goed mee kan omgaan en haat ik afscheid nemen :(.

Het was dan ook nog eens een dag waar we 12 uur onderweg waren naar onze volgende bestemming met het openbaar vervoer: twee keer een busreis van vier uur zonder airco, taxis naar de docks en een zeer turbulente bootrit naar het eiland. Busjes naar het hotel en uiteindelijk de laatste 100 meter nog mogen wandelen naar het hotel omdat de baan openlag... Nee gisteren was echt GEEN topdag. Ik was echt fysisch en emotioneel uitgeput en na het avondeten ben ik dan ook direct gaan slapen.

Nu zijn we dus op het eilandje Roatan in Honduras. Een heel mooi eiland, zeer chilled en relaxed. Ik ben van plan om vandaag eens helemaal niets te doen. Daarnet ontbeten, nu eventjes mijn blog typen, straks wat rondlopen in het dorpje en daarna ga ik wat relaxen aan het strand. Onze dagen zijn meestal zo gevuld met activiteiten dat we nooit tijd hebben om gewoon eens te relaxen en nu is het dus tijd om eventjes niets te doen. Morgen hebben we dan nog een volledige dag op het eiland en ga ik waarschijnlijk gaan snorkelen in de voormiddag en dan nog wat meer relaxen en zonnen (want ik ben belange nog niet zo bruin als jullie allemaal denken en het is mijn missie om zo bruin mogelijk terug te keren!).

Ondertussen is er bijna een maand gepasseerd en heb ik nog een maand te gaan. Ik heb me al rot geamusseerd maar door het afscheid enzo voel ik me nu toch wel een beetje down. Ik probeer er niet teveel aan te denken en wil ook de nieuwe mensen een kans geven maar tegelijkertijd vind ik het moeilijk om mij er zomaar overheen te zetten... Tips en lieve woordjes zijn nu dan ook meer dan welkom!

Ik heb trouwens gehoord dat de zomer in Belgie ook eindelijk is gearriveerd! Blij om te horen dat jullie ook een streepje zon krijgen ;).

Goed ik laat jullie! Tot de volgende. Vele knuffels